حجت الاسلام و المسلمین عبدالله

خاطره ای از آیت الله حق شناس :

ظاهراً حاج آقای حق‎شناس ^{رضوان الله تعالی علیه}  در دوران تحصیل بعد از ساعات درسی به کاری مشغول می شدند، اما در عین حال با جدیت تمام به تحصیل علوم دینی نیز مشغول بودند، و این علوم را با علاقه دنبال می کردند. چندین بار از ایشان شنیده شد: «در اوایل دوران درس وتحصیل، به ناراحتی سینه دچار شده بودم، حتی گاه از سینه‎ام خون می آمد. سل، مرض خطرناک آن دوران بود، و بیماری من احتمال سل داشت، و دکتر و دارو تأثیر نمی‎کرد. یک روز تمام ذخیره های خود را که از کار برایم باقی مانده بود، که مزد و اجرت آن کاری که انجام می دادم، روزی یک ریال بود؛ نیمی از آن را خرج و نیم دیگر را ذخیره   می کردم، صدقه دادم. شب هنگام در عالم رؤیا حضرت ولی عصر روحی فداه را زیارت کردم، و به ایشان التجاء بردم. دست مبارک را بر سینه‎ام کشیدند و فرمودند: «این مریضی چیزی نیست ، مهم مرض‎های اخلاقی آدم است، و اشاره به قلب فرمودند. بیماری سینه‌ام بهبود یافت».